Wedstrijd beleving: NSK Sprint in Utrecht

Zaterdag namiddag staat de pan met pasta op de kookplaat. In de tussentijd loop ik heen en weer om alle spullen bij elkaar te rapen voor het wedstrijdweekend. Toch altijd weer net iets te laat begonnen met inpakken en koken. De pasta gaat warm de Tupperware bakjes in om mee te gaan achterin de auto. Eenmaal in Utrecht begin ik de wedstrijddag met wat rustig inwerken. Als titelverdediger komen de vragen al snel of ik de titel net als vorig jaar kom ophalen. Zo makkelijk als zij doen spreken zit er bij mij nog wel spanning in het lijf.

Net voor de 500 meter sla ik nog een keer op mijn benen voor wat extra adrenaline. "Go to the start...Ready...Bleep". Mijn eerste paar passen zijn goed en gaan gelijk op met mijn tegenstander. Vanaf 50 meter zie ik mezelf wegtrekken. Ik duik de bocht in en schrik me daar rot. Ik verlies druk en krijg het weer terug. Blijkbaar ligt er een stukje Utrechtse heuvelrug in de wedstrijdbanen. Ik weet mezelf te herpakken en rijdt verder een degelijke race en pak wat tijd op de concurrentie. De wedstrijdleiding weet wel van doorwerken en de tijd tussen de twee afstanden is na wat napraten zo voorbij. De condities zijn vandaag niet ideaal. Het ijs is snel aangeslagen. En nu tijdens het inrijden voor de 1000m begint het behoorlijk mistig te worden. Het laatste kwartet mag de wedstrijdbaan in. Ik rijd naar de start toe en kan de bocht niet eens zien. Schaatstechnisch gaat de race wel lekker, maar ik zit in een dieptepunt van bochten aansnijden. Slaglengte aanpassen om goed uit te komen bij de bocht gaat niet, als je niet weet waar het eindpunt is. Mijn persoonlijke dieptepunt ingaand tweede ronde, waar ik de bocht al begin op de 500m finish.

De 1000m en bocht in kwestie

Deze twee interessante races geven mij een comfortabele 1,5 punt voorsprong naar een iets relaxtere dag 2. De 500m mag ik nu rijden tegen Wester (mijn dichtstbijzijnde concurrent). Ik start buiten en op de kruising zit ik er kort achter. De echte killersmentaliteit is wat afwezig. Ik kom wel onderdoor en finish met de snelste tijd, maar wel langzamer dan gisteren. De tegenwind hielp echter ook niet mee. De 1000m zijn het eindelijk goede omstandigheden. Het ijs ligt er in de laatste rit nog goed bij, geen mist en geen wind. Ik heb mijn energie weer gevonden en heb zin om een lekkere 1000 te racen. Ik loop een lekkere eerste bocht en trek hem op het rechte stuk nog wat extra aan. Nu wetende dat de heuvels komen, vang ik ze op en loop ik een heerlijke tweede binnenbocht. Mijn slagritme blijft lekker én ze zijn allemaal raak. Doorkomst in 45.58 met het snelste rondje van het weekend 27.7. Ik ga nog over mijn tegenstander heen op de kruising en kom moe maar voldaan aan op de finish in 1.15.56. Zeer tevreden over deze tijd en het winnen van het klassement.