Als Bambi op het ijs of direct tijd voor PR's

De dagen worden langzaam korter, de blaadjes vallen van de bomen, de klok wordt bijna weer een uur terug gezet en het weer heeft nog niet bepaald of het warm, koud, nat of droog moet zijn. Het schaatsseizoen gaat weer beginnen. Tijd om te beginnen met twijfelen wat voor schaatskleding je aan moet trekken om het niet te koud, maar ook niet veel te warm te hebben tijdens de training. Een lastig iets met de toch nog redelijk warme buitentemperaturen, die voor een zweterige ervaring zullen zorgen op het ijs in Eindhoven.

Zo warm dat we de komende tijd nog alleen maar kunnen uitkijken naar de rondjes die we op de ijsbaan kunnen maken. De vraag natuurlijk of er later in het seizoen nog een mogelijkheid zal zijn om suizend door het landschap de Nederlandse wateren te berijden over onaangetast natuurijs. Voordat het zover is moeten we weer een beetje inkomen in het schaatsen op onze 400 meter baan in Eindhoven.
En inkomen is het. We kunnen nog zoveel droogtrainingen hebben bijgewoond en zelf of tijdens een van de kampen vele prachtige fietskilometers hebben gemaakt, wanneer we het ijs op komen merken we dat dit weer een andere soort sport is. Ja het is bovenbenen, maar het is niet de bovenbenen van het fietsen. Misschien is het wel de bovenbenen van het skeeleren, maar niet de grip, sturing en de afzettiming.

Ik heb ondertussen al een ruime 15 jaar, na een zomer vol andere sportvormen, de schaatsen erbij gepakt om weer de overgang te maken naar het ijs. Vroeger gingen er een aantal weken overheen voordat ik weer een beetje in mijn oude slag terecht kwam. Maar met ieder jaar wordt dat probleem minder. In september stond ik met een paar fanatiekelingen al in Thialf op het ijs. De eerste training verzuurde ik binnen de kortste keren, in de bocht verloor ik mijn balans in iedere richting, het voelde als een drama. Ik heb toen een dag lang getwijfeld aan alle trainingen, die ik de afgelopen zomer heb gedaan. Een grote vraag: “Waar is het misgegaan?”. Een dag later op het ijs bleek het antwoord daarop te zijn: Het was je eerste ijstraining, je twijfelt te snel, vandaag heb je balans en rijd je weer redelijk als vanouds rond.

Strekking van dit verhaal, twijfel niet te snel aan jezelf. Schaatsen oppakken na het een half jaar niet gedaan te hebben is lastig. De een zal zich voelen als Bambi op het ijs, de ander schaatst na een paar rondjes weer redelijk rond. Ik zou adviseren om vanavond allemaal te komen uitvinden of je nog kan schaatsen. En als het niet zo is, dan kan je wachtend op weer soepeler schaatsend tijdens de donderdagtraining of een van de komende weken, troost vinden onder het genot van een warme chocomel (of wat sterkers als dat nodig is) bij de anderen die vandaag dezelfde ervaring hadden.

(met mijn verwachting dat grotendeels van de Isis leden dit seizoen nog niet op een 400 meter baan hebben gereden)