Bonje bij de Bond

De schaatswereld is boos, nouja wereld, Nederland. En waarom eigenlijk? Waar ligt de oorsprong van dit drama? Dat is vrij simpel: de olympische spelen komen er aan. Daarom hebben we tussen kerst en oud & nieuw naar een paar dagen mooi schaatsen kunnen kijken - let, geen mooi toernooi, want voor schaatsers was dit een vreselijke aangelegenheid. Het was een toernooi waarbij de meesten alleen maar kunnen verliezen. Afijn, het OKT is voorbij en de matrix is ingevuld en precies hier ligt de bron van onze huidige perikelen.

De SEVO voor de Mannen.

Het probleem ontstaat wanneer we naar de SEVO (SElectie VOlgorde) kijken. Hier zien we dat er meer namen in staan, dan dat er plaatsen zijn. Bovendien is het niet zo makkelijk om een goede ploegenachtervolging & massastart neer te zetten met deze namen, dus er moet wat gebeuren. Hiervoor gebruiken we dan de aanwijs plekken, dus wat hebben we nodig? Twee extra mannen voor de ploegenachtervolging en het liefst een sprinter voor de massastart. Een kijkje in het lijstje van de bondscoach geeft ene Marcel Bosker tussen de ideale namen voor de ploegenachtervolging. Deze naam vinden we echter niet terug op de SEVO, dus dat wordt de eerste aanwijs plek. Er is dan meteen een tussenprobleem, Marcel heeft zich niet gekwalificeerd voor een individuele afstand. Zo'n afstand dien je wel te rijden om mee te mogen doen aan de ploegenachtervolging volgens de reglementen van de ISU. We moeten dus een afstand kiezen voor Marcel om te rijden. De 10km heeft Nederland maar twee startplekken en hier ligt Marcel ver achter de geselecteerde rijders - lees Bergsma & Roest - dus daar moet niet aan getoornd worden. Dan schuiven we een treetje omlaag, naar de 5km. Hier is ook geen ruimte, want de derde die hier gekwalificeerd staat, is niemand minder dan dé Koning, Sven Kramer. Hij kan natuurlijk niet van zijn "nuttige medaille poging" af gehouden worden. Dus dan resteert ons de 1500 meter, als enige mogelijke individuele afstand voor Bosker. Maar wie staat hier als 3rde voor gekwalificeerd? De man uit Lekkerkerk, Partick Roest, die zich op het OKT er tussen heeft geschaatst op 3 afstanden, de 10km, de 5km en tenslotte de 1500 meter. Aangezien Marcel een plekje op een individuele afstand nodig heeft, gaat de 1500 meter van Roest weggesnoept worden. Hier hebben we dus de eerste boze man te pakken. Roest had namelijk best medaille kansen. Hij won namelijk zilver bij de vorige olympische spelen op deze afstand.

Nu geven we de tweede aanwijsplek aan Sven. Hij stond te laag in de SEVO, 3rde op de 5km, maar hij is nodig voor de ploegenachtervolging dus hij gaat mee. Dankzij de twee aangewezen mannen gaan Dai Dai N'tab en Tijmen Snel nu niet mee naar Peking.

Het laatste wat we nu nog zoeken is een man voor de massastart. We kunnen alleen kiezen uit de mensen die nu op de SEVO staan, inclusief de mensen die zijn aangewezen. Er kan dus niet iemand van buitenaf nog mee genomen worden. Dat betekent, hoe jammer het ook is, geen spectaculaire terug komst voor Stroetinga. Dus we zoeken iemand op de SEVO die snelle rondjes kan rijden voor 16 rondes en dan ook nog een goede sprint in de benen heeft.

De Bondscoach maakt hier dan de keuze voor Sven Kramer. Daarmee trapt hij in een keer half schaatsend Nederland op de tenen.

17 Miljoen Bondscoaches

De Regisseur (Jillert Anema)

Een tafereel dat we eigenlijk meer kennen van het veld dan van het ijs, openlijke kritiek op de bondscoach, het gevoel dat de beste stuurlui aan wal staan. Het enige verschil is dat bij voetbal de teams verder bij de KNVB vandaan staan dan de schaatsploegen bij de KNSB vandaan staan.

Hier in Nederland schaatsland hebben we meerdere kleine machtsblokken, Jumbo, Reggeborgh & Zaanlander. Jillert - lees Zaanlander - is het meest op zijn tenen getrapt afgelopen weekend, heeft zijn ploeg al het hele seizoen netjes op de rails, alles wat Schouten aanraakt verandert in goud en de 35 jarige Metronoom van het ijs, Bergsma rijdt rond alsof leeftijd voor hem een niet bestaand concept is. Logisch dus ook dat Jillert met grote ambities richting de spelen gaat.

De enige smaad op het blazoen is echter de mannen massa start, op het EK niets minder dan een deceptie. De snelste Nederlander, Bergsma, werd slechts zesde. Reden genoeg voor de Regisseur om los te branden in de catacomben van Thialf, in een maar liefst 7 minuten durende tirade, legde hij de schuld bij alles en iedereen behalve bij hemzelf en Jorrit. Hij sprak zelfs openlijk uit dat de regie bij hem zou moeten liggen. Hij zou het dus duidelijk anders hebben aangepakt, maar welke andere aanpakken zijn mogelijk?

Gelukkig hebben we hiervoor genoeg suggesties uit ons collectief bondscoaches, zo had Merijn Scheperkamp met zijn inline achtergrond het kunnen doen, met Bergsma die alles dichtrijdt en Scheperkamp die hem met zijn sprint omzet in goud, anders had er nog gekeken kunnen worden naar 1500 meter rijders, in het buitenland wordt dit nummer toch ook gedaan door 1500 meter rijders, Joey Mantia etc. We blijven even binnen de ploeg van Orie voor de volgende suggestie, Thomas Krol, een extreem sterke 1500 meter rijder die bovendien in de olympische podcast van de NOS aangeeft het een mooi nummer te vinden. Dan houden we hetzelfde plan aan als we met Scheperkamp zouden hebben, in een ontsnapping wint Jorrit en in een sprint pakt Thomas hem. Een stoute suggestie geplaatst door Jillert was om vorig jaar al Arjan Stroetinga aan te wijzen, deze had dan zijn pensioen nog een jaar uitgesteld en had het al jaren bestaande duo Arjan & Jorrit kunnen waarmaken op het hoogste niveau. Al deze gedroomde opties zijn echter nutteloos, we hebben het te doen met het tactisch plan van onze bondscoach Jan Coopmans.

Tactisch plan??

Bart Swings op een rode loper naar de finish

Zondag was het tactisch plan ver te zoeken, voor niemand leek er een touw aan vast te knopen. Mark Tuitert zat ziedend bij de NOS. De enige voor wie het plan van de Nederlandse bondscoach leek te werken, was de enige andere man in Thialf die net als onze bondscoach met een zachte G spreekt: Bart Swings. Die hier zijn titel eigenlijk relatief simpel kon prolongeren. Hij had namelijk de twee Nederlandse stayers die alles voor hem dicht reden en hem zo in een zetel naar de sprint toe brachten.

Was het dan wel een goede goede generale? Helaas was dat ook niet echt het geval, want hier reden niet de mannen rond die geselecteerd waren voor de spelen. Kramer stond namelijk niet aan de start, in zijn plaats reed Marcel Bosker. Er werd dus in deze iet wat rare opstelling gereden op het EK. Het plan leek te zijn om in een ontsnapping te komen, echter werd er door onze rijders nooit genoeg snelheid gebouwd om te springen naar de ontsnapte rijders. Daardoor sleepten ze netjes keer voor keer het peloton terug naar de kop groep.

Ook kan er niet gezegd worden dat het plan al lang in de maak was. Als dat het geval zou zijn, was er wel een rijder klaar gestoomd in de world cups. Nu heeft Bart Hoolwerf wel 4 world cups gereden en er ook 1 gewonnen, maar vooral 3 keer de finale niet eens gehaald. Waarom mocht deze man het 4 keer proberen, alleen om daarna niet eens genoemd te worden richting de spelen? Een massastart is anders dan de andere onderdelen; het is eigenlijk niet te oefenen op een training. Er is dus koersgevoel nodig dat alleen in de praktijk getraind kan worden. Dit koersgevoel zien we heel duidelijk terug bij de vrouwen, waar Irene en Marijke hun rijke marathonervaring meenemen en zo met zijn tweeën de gehele koers bepalen.

Nu is er gekozen om Sven Kramer op de olympische spelen te laten starten samen met Jorrit. De bondscoach zei hierover iets in de trant van: dit soort ervaren mannen vinden elkaar altijd. Hiermee was dan de kous af. Voor mensen die wel van dit nummer houden laat dit een bittere smaak achter, kijkend naar de 5km van Sven is het volgens de IJzige Tongen wel een heel groot vraagteken of hij de snelle rondes van een massastartkoers aankan. Kortom, een plan is ver te zoeken in een tactiek die meer vragen oplevert dan antwoorden.

Hoe verder?

Samengevat: veel boze mensen, weinig oplossingen en allemaal samen in een ploeg, die volgens de chef de mission toch afkoerst op 20 medailles. Misschien zal de soep niet zo heet gegeten worden, als ze wordt opgediend. Echter waarschijnlijker, zal de kous hier nog niet mee af zijn.