Introkamp

[b]Aankomstavond - Andries[/b] Op vrijdagavond 11 november 2016 was het zover: het Isis-introkamp van 2016. Om 18:00 uur verzamelde zich op station Eindhoven een groep Isisianen. Tassen werden in een best wel kleine maar toch wel voldoende grote auto gepropt, sommigen werkten nog even gauw een kapsalon naar binnen, en toen was het voor het gezelschap toch echt tijd om zich naar spoor zes te begeven. Daar stond de Intercity richting Den Haag Centraal al klaar. Overvol. Er was geen hoop meer op een fatsoenlijke zitplaats, daarom werd er plaatsgenomen op de balkons van deze Koploper. De inventieveren van het gezelschap gebruikten de eigen koffer als zitplaats, als daar überhaupt ruimte voor was. Voor de anderen voldeed een staanplaats. Na een flink bochtige en wankele eerste etappe was de eerste tussenstop station Tilburg. Na vol goede moed geaasd te hebben op een zitplaats, keerden alle Isisianen met de spreekwoordelijke staart tussen de poten terug naar hun staan- of geïmproviseerde zitplaats voor een volgend deeltraject licht afzien. Het volgende moment dat de uit acht rijtuigen bestaande trein in de ankers ging, was bij het binnenrijden van de grootste stad van West-Noord-Brabant: Breda. Wat voor vreugde alom zorgde, was de grote hoeveelheid forenzen die hun zitplaatsen in de geelblauwe slang verruilden voor hun looproute over de tegels van het compleet nieuwe Bredase station. Toen de schaatsenrijders uiteindelijk neergestreken waren in een tweedeklas stiltecoupé, konden zij in alle rust beginnen aan de opdracht die zij eerder die avond van de AK hadden gekregen: Ranking Isis. Foto's van alle deelnemers van dit introkamp dienden te worden vergezeld door naam, leeftijd, een bekende uitglijder (indien bestaand), een passende omschrijving van die persoon in één woord, en op een schaal van één tot vijf de staat van brakheid van de desbetreffende kampganger die bereikt zou zijn op zondagmiddag. De ingevulde formulieren werden ingeleverd bij de organisatie, die daarna de resultaten van deze enquête ging verwerken. De reis werd stilzwijgend vervolgd richting station Den Haag Hollands spoor, waar voor deze groep ijsglijders het eindpunt lag van een hutjemutje, doch wel een zeer enerverende en gezellige treinreis, waar in iets moeilijkere tijden toch wel hechte banden zijn ontstaan. Nadat bij de poortjes ook officieel aan de NS werd doorgegeven dat de reis erop zat, begaven de reizigers zich naar de noordwestelijke uitgang van dit station, en buiten schoolden zij samen voor een kort overleg. Daar begon een nieuw avontuur. [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2016Introkamp/IMG-20161112-WA0002-s.jpg[/u] Besloten was om gebruik te maken van stalen rossen, aangeboden door dezelfde vervoerder die eerder de ietwat ongemakkelijke treinreis had verzorgd. Ook hier deed zich enig ongemak voor, namelijk een gebrek aan een sufficiënt aantal van deze favoriete speeltjes voor werktuigbouwers. Het gezelschap splitste zich op, waarna een deel per bus de reis vervolgde naar de kamplocatie, en het andere deel de tram pakte om opnieuw een poging te doen tot het verkrijgen van de geelblauwe tweewielers. Daartoe stapten zij na een korte rit uit bij station Den Haag Centraal, waar gelukkig iedereen wel een rijwiel wist te bemachtigen. Na een koude en uitputtende toeristische omzwerving door de Hofstad, wist ook deze afsplitsing van de groep haar eindbestemming te bereiken: groepsaccommodatie en tevens clubhuis der Scouting Brigitta/Valentijn genaamd de WeeDeeWee, waar de busreizigers inmiddels de lichten al ontstoken hadden. De hoofdingrediënten voor een goede nachtrust werden geprepareerd, waarna overgestoken kon worden naar het andere onderkomen van de scouting. Daar stond het gerstenat in metalen omhulsels al klaar. Die avond werd er een aantal van deze goudgele pretcilinders geopend en genuttigd, onder het genot van een stukje muziek. Tevens werd plezier gevonden in verschillende ouderwetse vormen van vermaak, zoals het spelen van een potje Twister of het tafeltennissen met een ietwat grotere bal dan doorgaans de bedoeling is. Ergens gedurende deze avond vond de AK het ook een goed idee om een hele berg zeer warme Isismutsen aan te breken en deze te verdelen over de deelnemers aan dit introkamp. Dit werd ze zeker in dank afgenomen, ondanks dat de lichaamstemperatuur van de mutsdragers flink begon te stijgen. Gelukkig droeg dat bij aan de iedereens slaperigheid, waarna de oversteek door de zeer koude buitenlucht gemaakt kon worden, om vervolgens de slaapplaatsen te betrekken - de één op een iets zachtere ondergrond dan de ander. Deze slaap zou hard nodig zijn, want voor de volgende morgen stond een loodzware ijstraining op het programma. [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2000nieuweledenfotos/Filipe_introkamp-s.jpg[/u] [b]Schaatsen op de funbaan - David[/b] Na een niet al te lang nachtje slaap en een heerlijk ontbijt gingen we met z'n allen naar de Uithof om, voor het eerst van het weekend, te gaan schaatsen. Na een lange, koude fietstocht werd bij aankomst duidelijk dat er niet geschaatst zou gaan worden op de grote mensen baan, er waren immers wedstrijden bezig, maar dat we ons konden gaan vermaken op de funbaan, de vierkante ijsvlakte in het midden van de ijsbaan. En fun was het, dames en heren! Nadat er vrij snel achter was gekomen dat snel schaatsen nog vrij lastig is op een klein oppervlakte, behalve voor onze shorttracker Bavo (en Andries, die ook even met zijn hand op het ijs de bochtjes wilde nemen en een intiem onderonsje met de boarding er aan overhield), werden er oranje zeehonden tevoren gehaald, die origineel dienen als steun voor de onervaren schaatsers. Het bleek dat er nog veel meer mee gedaan kon worden! Na een niet al te lang beraad werd er besloten dat er ook curling mee gedaan kon worden, en natuurlijk wedstrijdjes 'wie komt het verst', waarbij er mensen op de zeehonden zaten, en geduwd werden tot een lijn, en er getracht werd zo ver mogelijk over de baan te schuiven. Zoals altijd baart oefening kunst, en waar in het begin de middellijn niet eens werd gehaald, bereikte vrijwel iedereen de overkant aan het einde van de ochtend. [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2016Introkamp/15135803_10209031407916982_6949094355700350792_n-s.jpg[/u] Toen het tijd werd om van het ijs af te gaan werd besloten om nog 'even snel' een groepsfoto te maken. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Na een kwartier kutten met verschillende mobieltjes en auto-ontspanners waarbij de foto steeds net niet perfect genoeg was, liep er een man langs de baan die door het gehele isis koor werd geroepen om een foto te maken. Toen dit gelukt was, konden we ons allemaal lekker opwarmen in het café, waar we terug konden kijken op een geslaagde ochtend. [b]IJssculpturen - Maite[/b] Na een slagroom met chocomel was het dan zo ver. Het was tijd voor de koele middag activiteit. Iedereen was super nieuwsgierig en zenuwachtig voor wat we zouden gaan doen. Het was niet karten, niet wandklimmen, en niet skiën, maar de groep mocht zijn creativiteit uiten in het maken van ijssculpturen. Na drie minuten uitleg kreeg je in tweetallen een groot blok ijs. Er werden zeer gevarieerde kunstwerken gemaakt. Zo werd met geweldig gevoel voor detail het Isis logo uitgehakt. Er waren verschillende dieren zoals een manke olifant en een lieve pinguïn en twee sneeuwpoppen inclusief neus. Ook werden er verschillende bekers gecreëerd. Een nummer één bokaal door team super Mannes en Andries. En de voorzitter maakte natuurlijk een bierpull (met echt bier er in). Twee nieuwe leden, David en Nienke, maakte de mijter van Sinterklaas als inspiratie op de zwarte pieten die eerder die dag waren gespot. Het was niet voor iedereen duidelijk dat het niet gewoon een grafsteen was, maar mooi was het zeker. [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2016Introkamp/IMG-20161112-WA0027-s.jpg[/u] [b]Stapavond - Saskia[/b] Een beetje schaatser weet dat pasta eten een goede bodem legt; ook voor een avondje stappen. Na het avondeten moesten we al die penne natuurlijk even laten zakken, en daar bleken de (nog best luxe) banken in het scoutinggebouw perfect voor. Een aantal liter bier en een paar potjes twister later, was het tijd om Den Haag te verkennen. Met 1 of 2 mensen per OV-fiets en google maps begonnen we onze tocht naar het centrum. Eenmaal aangekomen, was het zoeken naar een leuke bar. Het werd ons niet makkelijk gemaakt met selectieve beveiligers en soms een minimumleeftijd van 21jaar, maar het is ons toch gelukt om een paar leuke plekken te vinden. Na een nacht flink feesten kregen we toch wel weer honger. Gelukkig was er zo een heerlijk skirre kebabtent vlakbij, waar wij onze magen om 4 uur 's nachts weer gevuld konden krijgen. Daarna was het weer tijd om terug naar het scoutinggebouw te gaan. De terugreis ging, na al die alcohol, verassend goed (op een valpartij van Andries na). Om 5 uur lagen de meesten alweer in hun warme bedjes, precies op tijd om nog een paar uur slaap te pakken; er moesten 's ochtends immers nog een paar rondjes geschaatst worden.