Bata!

Natuurlijk hebben wij dit jaar weer meegedaan aan de Batavierenrace! Met bloed, zweet en tranen hebben we een wildcard weten te bemachtigen en hebben we samen met E.S.W.V. Squadra Veloce een mooie 25e plek behaalt! Hieronder een impressie van het fantastische weekend. [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2000nieuweledenfotos/bata4-s.jpg[/u] [b]Nachtploeg[/b] Omdat we dit jaar niet zo'n idioot grote bus hadden gekregen van het verhuur bedrijf kon de fiets niet mee in het busje. Maite en ik gingen alvast met de fiets in de trein naar Nijmegen toe waar de rest van de nachtploeg zich al gauw bij ons voegde. Na wat andere SSV's te hebben gezien was het al 12 uur geweest en moesten wij ook naar buiten voor de start. Om 00:45 klonk het startschot van de eerste etappe en die ik dan ook moest lopen/strompelen. De wissel van Tjeerd en mij ging soepel, alleen toen kon ik de fiets niet vinden! Nadat ik die eindelijk had gevonden was er nog de zoektocht naar het fietsershesje... Tegen de tijd dat ik Tjeerd terug vond had hij al de halve etappe er op zitten. Gelukkig gingen de andere wissels een stuk soepeler! Op dat vergeten fietsershesje van Sven en Frits na dan... ;) Tijdens het lopen probeerde Sven nog een diepte interview te doen met Maite, liep Tim Broers weer extreem snel (derde op de etappe), had Frits overal commentaar op, had ik eindelijk de chocolaatjes gevonden (ja die waren essentieel), liepen de wielrenners van Squadra ons naar de 12e plek en was onze Portugees Filipe verassend snel (negende op de etappe). Op het eind van de nachtetappes stonden wij met een mooie 13e plek boven vele andere (schaats)verengingen! Liefs, Katja [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2000nieuweledenfotos/bata1-s.jpg[/u] [b]Ochtendploeg[/b] De echte bikkels waren natuurlijk te vinden tijdens de ochtendetappe. Rutger trapte af met de langste etappe van de hele race, maar liefst 10,5km onder aanmoediging van Carijn op de fiets. Ook hebben we Mannes hier opgepikt die net van Team Eindhoven af kwam waar hij ook een prachtige etappe had gelopen. Carijn neemt na Rutger over om haar eerste etappe te lopen. Dit is waar het een beetje fout gaat, want tijdens de wissel van de 11e naar 12e etappe stond de rest van het ochtendteam bij de verkeerde wissel, namelijk die van de 10e naar de 11e etappe waar Rutger en Carijn hadden. Hierna hebben we met z'n allen snel van A naar B moeten rennen wat meteen een lekkere warming-up was voor Tim Schneider die de volgende etappe moest lopen. Gelukkig hebben we 'maar' een halve minuut tot minuut vertraging opgelopen, omdat de juiste wissel in de buurt was. Carijn stapt weer op de fiets en het busje vertrekt naar de wissel waar Dorus en Rens uit zullen stappen om de 14e en 15e etappe te rennen. Hier waren we gelukkig wel op tijd en de wissel ging goed. In de tussentijd probeert Mannes tevergeefs hier en daar een tukje te doen, maar door alle spanning en lawaai in, gaat dat lastiger dan gehoopt. De laatste set wordt gelopen door Cas en Tim Sweep. Cas, onze versterking vanuit Squadra, liep de eerste 6,4km en Tim Sweep sloot af met een 3,6km 'sprint'. Tim leek alleen te denken dat hij bezig was met de 500m sprint en startte een beetje te snel, maar eindigde nog steeds met een mooie tijd. - Dorus [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2000nieuweledenfotos/bata2-s.jpg[/u] [b]Middagploeg - Met ISIS naar de Bata[/b] Omdat het wat ons betreft zo goed was bevallen vorig jaar konden we dit jaar er niet omheen. We gaan met Isis naar de Bata. Dit is een verslagje van een van die Squadranen die mee was: een outsider view. Na in training iets beter te zijn voorbereid als vorig jaar was het 24 april zo ver, tijd voor de 44e editie van de Batavierenrace. Omstandigheden waren gunstig: ik zat in de middagploeg wat betekende dat ik iets kon meekrijgen van het feest op zowel vrijdag als zaterdag en daarbij ook nog fatsoenlijk kon slapen. Aan de andere kant waren de omstandigheden ook beter gekund. Het weer was erg wisselvallig en tempraturen varieerden nogal. In onze middagploeg kon het zomaar zijn dat de ene loper in een stortbui liep, de volgende in de stralende zon en de laatste in een flinke hagelbui. Dit maakten het lopen niet altijd even plezierig. Gelukkig had ik samen met Onno M. alleen last van de bijkomende harde wind en haalden we droog de finish. Ook met een best goede tijd overigens. Het hele team liep boven verwachting goed wat zich vertaalde in een 25e plaats. Zo een hoge notering was met alleen Squadranen nooit gelukt, sowieso hadden wij nooit een team kunnen maken. Wielrenners houden niet zo van hardlopen of om Thijs H. te quoten: "Hardlopen is een planningsfout". Blijkbaar ga je van schaatsen wel heel hard lopen want alle schaatsverenigingen zijn hoog geëindigd zo bleek bij de uitreiking van de gouden doorloper (deze keer niet op het bushokje maar erin). Na een vriendelijke toespraak van de voorzitter van de overkoepelende schaatsvereniging (waar wij als wielrenners naar werden gerefereerd als "wielrenners en aanverwante artikelen") gingen we chinees eten met alle schaatsverenigingen. Ik vraag me nog steeds af hoe vroeg die mensen zijn opgestaan die dag om al dat eten te maken. Voor volgend jaar zetten we een magnetron op de paklijst zodat we de restjes de volgende dag verder kunnen eten. Toen was het alweer tijd voor het eindfeest. Alle plekjes zijn op het festivalterrein zijn bezocht inclusief de buitenmuziek met moshpit. Eigenlijk was het in de tenten net iets te druk om (letterlijk) helemaal los te gaan, maar dat deed niemand wat om toch nog lang door te gaan. De volgende ochtend was alles weer snel ingepakt en waren we weer op weg naar huis. Alles bij elkaar dus een geslaagd weekend! Ik hoop jullie allemaal te zien op de borrel op woensdag 11 mei om half 9 bij Van Moll. Chris Steenhuis [u]http://www.essvisis.nl/fotoalbums/2000nieuweledenfotos/bata3-s.jpg[/u] [b]Feest en de terugreis bata[/b] Nadat we hard hadden gelopen, voldaan waren over de prestaties en de chinees samen met de andere ssv's achter de kiezen was, was het tijd voor bier en muziek. Het was een gepast feestje voor schaatsers, want het was ijzig koud. Dit kon de stemming niet drukken. Ingepakt in Isis truien werd, er ondanks de spierpijn nog flink gedanst in de tenten op de campus van Enschede. Gelukkig waren er genoeg stickers mee, want die zijn ook flink geplakt (de een wat subtieler dan de ander). Verder was het fijn dat er niet bezuinigd was op het budget voor de Dj's, want de muziek was top. Na afgesloten te hebben met de kabouterdans is iedereen veilig, sommige met een omweg langs de frituur, veilig in zijn tent beland. Toen zondag iedereen fris en fruitig was herrezen was het tijd voor de terugreis. Nadat het grootste deel chillend in het busje zat, heeft een kleine groep de terugreis met de trein afgelegd. Samen met een gigantische groep brakke studenten hebben we de trein over genomen. Gelukkig hebben een plekje weten te bemachtigen, waar iedereen zich comfortabel maakte op zijn eigen manier. De stijfheid zat nog in de benen, maar gelukkig was daar Tjeerd om alles even goed los te knijpen. Zo konden we na een gezellig weekend met een gezellige terugreis zondag middag eindelijk ons bed weer in. Maite