Laatste dag wielerkamp door Pleun

De laatste dag van het Wielerkamp was dan helaas toch echt aangebroken. Sommige fanatiekelingen waren al vroeg uit bed. Anderen hadden hier iets meer moeite mee, omdat het Tentfeest van Xhoffraix na het optreden van Bram en de nodige alcohol toch wel erg gezellig was geworden naar mijn mening (en deze deel ik volgens mij wel) !! :) Iedereen liep een beetje door elkaar heen: tassen moesten worden ingepakt, de rotzooi moest aan kant worden gemaakt en er kon weer goed genoten worden van een ontbijt. Ik moet zeggen dat witte ovale (mega) grote brood was echt heel lekker (vooral met pure hagelslag haha). Hierdoor at ik alleen weer iets te veel brood, maar wonder boven wonder kon me maag het op dat moment goed hebben. Nadat ook mijn spullen buiten op de goede hoop lagen ging ik toch maar eens in de keuken kijken of hier nog wat kon worden gepoetst. Na mijn nachtelijke kookkunsten voelde ik me hiervoor toch wel ergens wat verantwoordelijk. Ook Simone was daar al druk in de weer,die geweldige appelmoes voor mij had staan bakken. We hoorde wel vanuit de kamer dat niet iedereen blij was met de 'rommel' die wij ervan hadden gemaakt. Sorry mensen dat eten na het stappen blijft gewoon een moment waar wij graag ons kooktalent tevoorschijn halen ghehe:) Er stond ons mooi weer te wachten zo zeiden de weerstationen. Met als resultaat de vele weer een korte broek aan trokken. Buiten moest er nog even een laatste groepsfoto worden gemaakt. Joepjoepjoep die kon dat mooi doen want die zou toch zo komen aangezien hij mee ging fietsen. Maarja waar bleef Joep? De nodige arm- en beenstukken bleken ondertussen toch nodig te zijn om al dat kippenvel te verbergen. Verder werden er hier en daar nog van korte naar lange broek gewisseld, beenstukken tevoorschijn getoverd en bidons gevuld. Ready voor de foto?ja Joep was er, maar hoe moesten we gaan staan? Na lang getreuzel en gedoe, was die daar: 'De groepsfoto van Wielerkamp 2015'. Hierna konden we gaan fietsen, zou de brakheid opvallen of kon men deze goed verbergen?? Gelukkig zou het vooral veel dalen zijn, zo hadden ze mij dat in ieder geval verteld. De eerste kilometers viel dit naar mijn mening een klein beetje tegen, maar beetje achteraan hangen ging nog prima. Toen kwam de eerste afdaling, waarna er nog veel volgden...... :) Zaterdag hadden we nog met elkaar afgesproken niet te hard naar beneden gegaan, maarja een stel studenten op een racefiets houden zich hier ofcourse niet echt aan. De armen gingen onder in de beugel, de kontjes ging iets omhoog (of plat op de stang) en daar gingen we. Iets wat gevaarlijk misschien, maar iedereen genoot er wel mega veel van. Onder aan de berg zag je alleen maar glunderende hoofdjes die elkaar aankeken van 'wow dit was me nog eens een echte goede afdaling'. Ook ik had er enorm van genoten en had eindelijk mijn persoonlijk record 'de berg af' verbroken van 64 km/uur naar 68 km/uur (schrik niet, de meeste mannen gingen nog veel harder naar beneden). Na wat heerlijke afdalingen, was die daar: een lelijk klimmetje die de meeste toch wat tegenviel. Boven op de top maar even wat eten dus. Nog geen minuut hierna had ik meteen spijt van mij halve banaan, de rit heb ik verder kotsmisselijk afgelegd, maar dat is niemand opgevallen toch?:P. Verder was het bergje op bergje af en op het einde leidde Sven ons naar een heerlijk terrasje in Maastricht waar we het Wielerkamp goed konden afsluiten. Alleen voordat we mochten chillen was daar The Big Surprise: een mega steile klim.... grrrrrr. Na ook deze te hebben overleefd, hadden we mooi uitzicht waar we na wat wegpesten van andere gasten een mooi plekje hadden gecreëerd waar we met zijn allen konden zitten. Iedereen nam een heerlijk drankje en sommigen kozen ook voor een pannenkoek, gewoon naturel of met spek en appel, het kon allemaal! En heel belangrijk ze waren overheerlijk:) Na het terrasje en de laatste foto was het moment voor mij een paar anderen tijd voor de trein naar Eindhovuuuuuh. Maar de grootste fanatiekelingen onder ons verkozen de racefiets toch boven de trein om terug te gaan naar huis. Voor hun stond er nog een mooie 90km op de planning om het totaal aantal kilometers nog wat hoger te laten uitvallen. Gelukkig trof ik ze allemaal nog net levend aan voor de deur van Pieternel met het halen van de spullen, dus volgens mij mag ik de conclusie trekken dat iedereen het weekend heeft overleefd? Op naar 'Wielerkamp 2016' zou ik zeggen:)!!