Voor de Thuisblijvers

Lieve Thuisblijvers, Hier volgt een eerste teaser van wat er allemaal bij 'ons-collalbo-gangers' gaande is. Langverwacht, maar telkens uitgesteld om meerdere redenen. Zo zijn er nog geen wilde serveersters, ondergekotste taxi's of buurmannen met camera's. Het is natuurlijk nog de vraag of dat een goede of slechte zaak is. Het zou in ieder geval wat schrijfvoer bieden. Dus bij deze, alcoholcommissie, Wouter, Richard en Rico, WE MISSEN JULLIE! Ook heeft onderstaande wat last van afleiding en moeheid, en eigenlijk is het hier veel te gezellig om een verhaaltje voor jullie te typen. Toch wil ik jullie de pret niet ontnemen en een klein verslagje doen met wat er zoal gebeurd en beleeft is. Voordat jullie denken dat het hier maar een saaie boel is zonder alcoholcommissie, niets is minder waar! Ik zal bij het begin beginnen, wat uiteraard de pre-party voor het kamp was. Helaas niet zo druk bezocht, maar 2/3e bestuur heeft zich er kostelijk vermaakt. Er werd ruim gedronken en gefeest bij de Utrechtse broeders (en ZUSTERS!) van Softijs op donderdagavond. De volgende dag om half 9 verschenen dan ook een veel te vrolijke Tjeerd en een veel te brakke Paul bij de bussen. Toen iedereen gearriveerd was, de tassen ingepakt, en alle leuke mensen in de goede bus geplaatst waren konden we vertrekken. 915 km in de bus naar het prachtige Collalbo. Na een voorspoedige reis, met goede muziek en prachtige bergweggetjes zijn we aangekomen bij onze bestemming, de Sonnenresidence Ritten in Collalbo. Bedden claimen, ijsbaan checken, pizza eten en naar bed. Want de volgende morgen... Dan moet er koers gemaakt worden! Vanochtend was het dan ook zo ver. De legendarische ijsbaan van Collalbo. Waar je altijd wind mee hebt en de baan overal naar beneden afloopt. En geloof me, het is waar. Jos heeft gelijk gehad. Wat een prachtig ijs! Bij de ijsbaan volgende ook de hereniging met Groep Rik, waardoor het extra gezellig werd op de baan. Helaas volgde ook snel de eerste domper op dit trainingskamp. Bram (die kale, niet die vreemde nieuwe trainervogel) kwam zeer ongelukkig ten val, en sneed met zijn schaats diep in zijn enkel. Beste Bram, we leven met je mee, en we missen je op het ijs... Namens al je trainingskampmaatjes, sterkte! En ondergetekende zal zich voortaan wel 2 keer bedenken voor 'ie weer z'n snijvaste sokjes thuis laat liggen... Ook 's middags was de baan weer open, en werd er, welliswaar een halfuurtje te laat, weer heerlijk getrained. Prachtig ijs, camera erbij en koers maar. Na het eten volgde een scherpe analyse van trainer Bram en commentator Rik, wat ons allen weer nieuwe inzichten gaf in de schaatstechniek, en vooral in het gekrabbel wat we dan zelf schaatsen durven noemen. Daar gaan we deze week aan werken, en we hopen aan het eind van dit kamp dan ook een grove verbetering te kunnen berichtten. In afwachting van de wilde verhalen van de party-gangers die as-we-speak naar de Zenti's (zouden?) gaan, wilden we jullie toch even informeren over de toestand hier. Wij vermaken ons prima, we missen jullie, en we hopen dat jullie volgend jaar állemaal meegaan. Namens de Collalbogangers, Arie.