Back to the Hoorn

Het is alweer zo’n twee weken geleden dat 25 Isisianen op vrijdag rond een uurtje of 6 stonden te wachten op het station in Eindhoven. Het was weer tijd voor het Introkamp! Velen van hen wisten nog niet waar ze naar toe zouden gaan en wat ze nu echt te wachten stond. Maar al snel kregen de leden te horen dat ze naar het beruchte plaatsje Hoorn zouden vertrekken. Na een lange treinreis en een OV-fiets koers kwam men rond een uurtje of 9 aan op de accommodatie. Er stond alweer een lading verse halve Leo’s klaar in de koelkast om de dorstige deelnemers na deze lange reis te kunnen voorzien. Het duurde daarom ook niet lang voordat de eerste blikken werden geopend. Na een kort welkomstpraatje maakte iedereen zich klaar om te vertrekken voor de “Hide and Seek”. De tassen werden bevoorraad met bierblikken en de kersverse Isisianen waren klaar om Hoorn te verkennen.

Na het plaatsje Hoorn versierd te hebben met mooie Isisstickers, torens van elkaar te hebben gebouwd, het Isislied te hebben gezongen en natuurlijk geleerd te hebben wat de juiste ‘niet nuchtere’ schaatshouding is, was het weer tijd om terug te keren naar de accommodatie. De Master Chefs Hidde en Martijn waren zo attent geweest om hun airfryers mee te nemen en hebben die avond de hongerige schaatsers voorzien van een heerlijke maaltijd uit de airfryer, zodat de leden een goede bodem in hun maag hadden. Toen kon het feestje maximaal verder en gingen de voetjes van de vloer!

De volgende ochtend ging de wekker al keivroeg. Al kan ik beter zeggen dat de wekker eerder keihard stond, meerdere keren af ging en telkens maar niet uitgezet werd. Mijn excuus hiervoor… Gelukkig sliep iedereen hierna lekker verder maar na een halfuurtje werd het tijd om iedereen toch echt wakker te maken. ‘Guten Morgen, guten Morgen, guten Morgen, Sonnenschein’ klonk het door het scoutinggebouw. Na zuchtend en slaperig opstaan was het dan toch wel echt tijd voor een heerlijk (extreem sterke) bak koffie waar de leden de rest van de dag op konden teren en voldoende wakker van zouden blijven voor de komende 24 uur. Na het ontbijt vulde Lars zijn bidonnetje weer met een heerlijke lekkere halve Leo en vertrokken we met z’n allen naar de ijsbaan. Die goede hoeveelheid koolhydraten zorgde voor geweldige tijden! Degenen die het echt heel zwaar hadden zaten al snel te chillen in het Schaetshuys waar ze waanzinnig lekkere chocomel zaten te drinken.

Uitgeput en bezweet kwamen de rest van de leden na dikke PR’s te hebben gereden ondanks alle brakheid van het ijs af. Het werd tijd voor een heerlijke warme douche. Helaas waren de kleedkamers gesloten dus kon niemand van ons douchen! Bezweet en stinkend begonnen we dan maar aan de city tour à la Luc. Na deze zeer culturele activiteit werd het weer tijd om terug te keren naar de accommodatie waar ieder z’n maagje weer vol kon eten met grote hoeveelheden pasta. Na de buikjes rond te hebben gegeten was het ideale moment gekomen voor Jasper om alle technische en vooral bouwkundige kennis van de leden te testen. Met spaghetti en marshmallows werden de hoogste torens gebouwd en er werden weer veel originele creaties gecreëerd. De emotie in de kunstwerken was onbeschrijfelijk.

Ondanks alle emotie werd er de rest van de avond weer volop gefeest en werd ook dit weer een onvergetelijke avond!

De volgende ochtend kon ik de wekker wel in bedwang houden en uitgerust en uitgeslapen stonden de leden op. Brak pakte iedereen z’n spullen in. Het ontbijt stond al klaar en de andere helft van het pak koffie werd genuttigd. Na het ontbijt strompelde wat deelnemers langzaam wat heen en weer met een bezem in hun handen om de boel enigszins schoon te maken. Alle deuren en ramen werden opengezet om alles goed door te luchten gezien de douche toch wel echt een gemis was tijdens dit kamp. Toen was het toch echt tijd om te vertrekken naar de ijsbaan. Er werd voor de laatste keer weer genoten van het mooie Hoornse ijs en de laatste chocomels. De laatste OV-fiets koers dit kamp werd gestart in een ‘wat mindere lucht’ van niet-gedouchte schaatsers. Gelukkig was de lucht enigszins weggetrokken toen het peloton finishte op het station in Hoorn. Het was tijd om dan toch echt het beruchte Hoorn te verlaten en terug te keren naar Eindhoven.