Isis is jarig!

Vandaag 52 jaar geleden werd de E.S.S.V. – toen nog naamloos – opgericht in de Sporthal van de universiteit. Sindsdien heeft Isis zo’n 1200 schaatsers zien komen en gaan, en is er veel gebeurd. Ook het afgelopen jaar was er genoeg te doen. Hier volgt een korte samenvatting van de gebeurtenissen van Isis haar 52e levensjaar.

Exact een jaar geleden reisde er een Isisdelegatie af naar Nijmegen om daar al vroeg en gemotiveerd te beginnen aan het schaatsseizoen. Dat seizoen verliep heel anders dan dat wij allemaal gewend waren. Zonder offline activiteiten, zonder wedstrijden en zonder trainingskamp leek het gehele seizoen door het ijs te zakken. De pandemie had ook de schaatswereld in zijn greep.

Desalniettemin eindigde de winter in een crescendo, met het mooiste natuurijs dat Nederland gekend heeft in het afgelopen decennium. Voor een weekend bestond de pandemie niet meer: er moest geschaatst worden! Het dal in de besmettingscijfers werd weer gevolgd door een piek, waardoor ook dit jaar het wielerkamp naar de Belgische dalen en pieken niet door kon gaan. Gelukkig werd dit gemis dubbel en dwars goedgemaakt door een prachtige primeur binnen Isis. Met de eerste vaccinaties op zak ging het echt gebeuren: een schaatskamp naar Polen… en dat midden in de zomer. Achttien fanaten reisden met fiets en al af naar Tomaszow Mazowiecki.

De laatste activiteit van het zomerseizoen was de Martien Classic. In een net iets te asociaal “beginnerstempo” toerden zo’n vijftien Isisianen 100km langs Schijndel, om te genieten van Anja’s appeltaart.

In mijn verslag heb ik geplande en ongeplande borrels achterwege gelaten. Maar mocht je vandaag het glas heffen, denk dan alle mooie momenten van het afgelopen jaar.

Proost! Op al 52 jaar schaatsersgenot … en nog vele jaren.